كتاب «شاه چمدان‌دا گئتدی»؛ شعارها، سرودها، ترانه‌ها، طنزها و هزل‌های انقلابی مردم آذربایجان با تحقیق و تدوین عمار احمدی توسط انتشارات راه‌یار منتشر و راهی بازار نشر شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، كتاب «شاه چمدان‌دا گئتدی» شامل شعارها، سرودها، ترانه‌ها، طنزها و هزل‌های انقلابی مردم آذربایجان، با تحقیق و تدوین عمار احمدی و مقدمه‌ای از ناصر فیض به‌تازگی توسط انتشارات راه‌یار منتشر و راهی بازار نشر شده است.
«شعارهای انقلابی مردم آذربایجان»، «سرود و ترانه‌های حماسی و انقلابی مردم آذربایجان» و «طنز و هزل انقلابی مردم آذربایجان» عناوین سه فصل كتاب «شاه چمدان‌دا گئتدی» هستند. در نوشتار متن تركی اشعار و سروده‌های این كتاب، با توجه به تنوع لهجه‌های معمول در زبان تركی و با هدف یكسان‌سازی و استاندارد كردن متن از رسم‌الخط علمی معمول در زبان تركی آذربایجانی استفاده شده است.
ناصر فیض در مقدمه‌اش برای این كتاب نوشته است: «این‌كتاب تنها نمونه‌ای است مختصر از سرودها، ترانه‌ها و حتی شعارهای انقلابی مردم آذربایجان كه گاه زبانی بسیار جدی دارد؛ زبانی كه در عین سادگی و بی‌تكلفی بسیار عمیق و تأمل‌برانگیز است، گاه آمیخته با طنزی ملایم است و در مواردی هم از گرایش به هزل پرهیز نكرده است و این طنز و هزل بنا بر تعریف بزرگان حوزه شوخ‌طبعی و طنز به مقدار «ملح در طعام» است. این جنس از ادبیات غالباً پدیدآورندگان مشخصی ندارند و خالقین این‌گونه آثار از فرهیختگان تا افراد كم‌سواد و حتی بی‌سواد را شامل می‌شوند...»
عمار احمدی، محقق و پژوهشگر نیز در ابتدای كتاب در توضیح روند نگارش آن چنین گفته است:
«نگارنده در این اثر، ادبیات پایداری و هویت آن را در ادبیات فولكلوریك آذربایجان از ابعاد مختلف چون اشعار و سرودهای حماسی، ترانه‌ها، اشعار انقلابی و حتی اشعار هزل و طنز مردم آذربایجان را بررسی و جمع‌آوری كرده است. آن چیزی كه او را در طول تحقیق شگفت‌زده كرده، وجود ادبیات غنی پایداری در داخل گونه‌های مختلف ادبیات شفاهی آذربایجان است. با وجود عدم منابع مكتوب در این حوزه، ناچار دست به دامن منابع شفاهی از طریق مصاحبه مردمی شده‌ایم تا بهتر بتوانیم به هدف خود نزدیك شویم. این شعارها، سرودها، ترانه‌ها، هزل‌ها و طنزها مردمی، نتیجه سال‌ها تحقیق و مصاحبه نگارنده با نسل انقلاب اسلامی ایران در مناطق مختلف آذربایجان است. وقتی مرحله جمع‌آوری به اتمام رسید، با كلی شعر، ترانه، سرود و... مواجه شدیم كه برخی معلوم بود نوشته با سروده كدام شاعر و از كدام ولایت است و برخی هم بدون شناسنامه و به ظاهر بی‌هویت؛ اما اینكه چرا انگشت گذاشتیم روی قسمتی كه بدون شناسنامه بودند، شاید به خاطر این بود كه به كل مردم آذربایجان متعلق بودند و كسی نمی‌توانست ادعا كند مال خود اوست. جالب اینكه این قسمت كه بدون شناسنامه بود، به منطقه یا قوم خاصی هم تعلق نداشتند و نسبت به شناسنامه‌دارها، عمومیت داشت.»
احمدی همچنین درباره حذف یا آوردن برخی نوشته‌ها و اشعار در این كتاب این گونه توضیح داده است:
«نگاه مردمی بسیار قوی اثر، نویسنده بر آن داشت كه سراغ استادی برود كه عاشق كار برای فرهنگ مردم ایران است و او كسی نبود جز استاد «علیرضا كمری». ایشان دودلی مؤلف را در حذف یا نگه داشتن برخی از نوشته‌ها خصوصاً در حوزه هزل و طنز با قاطعیت تمام از بین برد، با این جمله كه «تو را در نوشتن می‌شناسم؛ امانت‌دار خوبی برای فرهنگ مردم هستی. نترس و روی این امانت‌داری ثابت‌قدم باش... این سخن استاد نه‌تنها برای نویسنده، بلكه برای مجموعه‌ای كه می‌خواست این اثر را چاپ كند، قوّت قلبی شد كه در امانت‌داری ادبیات مردم خیانتی هرچند ناچیز نكنیم.»
این‌كتاب كه اولین اثر انتشارات «راه یار» در سرفصل «رسانه‌های مردمی» جبهه فرهنگی انقلاب است، با 72صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت 8 هزار تومان منتشر شده است.
