پوریا عالمی (زادهٔ اسفند 1361 در تهران) نویسنده، طنزنویس، روزنامهنگار و نویسنده كودك ایرانی است. او با ستوننویسی طنز در روزنامههای ایران در دههٔ 80 و 90 شناخته میشود. ستونهای كاناپهچی، آسانسورچی و ماجراهای میدون و سوفیا از جمله ستونهای پر خوانندهٔ این نویسنده بودهاست كه به صورت كتاب نیز منتشر شدهاست. همچنین مجموعه داستانها و شعرهایی از او در ایران منتشر شدهاست.
پوریا عالمی (زادهٔ اسفند 1361 در تهران) نویسنده، طنزنویس، روزنامهنگار و نویسنده كودك ایرانی است. او با ستوننویسی طنز در روزنامههای ایران در دههٔ 80 و 90 شناخته میشود. ستونهای كاناپهچی، آسانسورچی و ماجراهای میدون و سوفیا از جمله ستونهای پر خوانندهٔ این نویسنده بودهاست كه به صورت كتاب نیز منتشر شدهاست. همچنین مجموعه داستانها و شعرهایی از او در ایران منتشر شدهاست.
كاتیا فولمر، پژوهشگر آلمانی طنز ایران، در كتابش در كنار نامهایی همچون كیومرث صابری فومنی، عمران صلاحی و ابراهیم نبوی از پوریا عالمی به عنوان یكی از طنزنویسان شناختهشده در ایران نام میبرد.
این نویسنده در سال 1398 از دنیای مطبوعات خداحافظی كرد و از آن پس بهعنوان نویسندهٔ كودك در مجموعهٔ آیقصه و همچنین بهعنوان سردبیر در رادیو گوشه فعالیت فرهنگی خود را ادامه داد.
زندگی حرفهای
عالمی بعد از گرفتن مدرك دیپلم، تحصیلات خود را رها كرد. پیش از آن و همزمان با تحصیل دوره متوسطه به عنوان كتابدار در كتابخانه عمومی شهریار و فرهنگسرای شهرك اندیشه مشغول به كار بود. او در این دوره فعالیت مطبوعاتی خود را با همكاری با نشریاتی همچون نوروز و گلآقا آغاز كرد.
در سال 1381 اولین بازی فكر خود با عنوان شنل قرمزی را با ایدهٔ تركیب كمیكاستریپ و قصهگویی، نقشه بازی و كتاب قصه، با تصویرسازی بزرگمهر حسینپور، طراحی و روانه بازار كرد. همزمان در این دوره صفحهآرایی ماهنامه گلآقا و سپس مدیریت هنری چند مجله و روزنامه را تجربه كرد.
اولین كتاب خود را به صورت ناشر مؤلف به عنوان نیمساعت قبل از ساعت هفت در تهران منتشر كرد و سپس نویسنده، سرپرست نویسندگان و سردبیر برنامههای رادیویی فرهنگی در رادیو تهران تا ابتدای سال 1388 شد.
در سال 1388 در دوره جدید انتشار روزنامه اعتماد ملی، ستون فال قهوه و مادر رجب را نوشت كه باعث شهرت او شد. همچنین همزمان مسئول بخش طنز صفحه شبنامه – نخستین صفحه روزانه طنز در مطبوعات فارسیزبان – در روزنامه اعتماد ملی بود.
پس از این بود كه به عنوان ستوننویس طنز شناخته شد. ستونهای كاناپهچی، آسانسورچی و ماجراهای میدون و سوفیا از جمله ستونهای پر خوانندهٔ این نویسنده بودهاست.
پوریا عالمی در سال 1379 در حالی كه در كلاس سوم دبیرستان تحصیل میكرد همكاری رسمی خود را مؤسسه فرهنگی گلآقا به عنوان كتابدار و نویسنده آغاز كرد. او فعالیت مطبوعاتی خود را همین سال با روزنامه نوروز و روزنامه همشهری و مجله گلآقا آغاز كرد. حرفهٔ اصلی او در دورهٔ فعالیت مطبوعاتی ستوننویسی طنز برای روزنامهها و مجلات بود. برخی از این ستونها آنقدر مشهور شدند كه بعدها به صورت كتاب به فروش رسیدند. او مدتی نیز دبیر بازی و طراح بازیهای رومیزی در مجله بچهها گلآقا بود.
پوریا عالمی در سال 1393 سردبیری مجله نیمكت ویژه نوجوانان را به عهده گرفت اما خیلی زود در خردادماه همان سال جلوی انتشار این مجله گرفته شد. در این زمان در مجلس شورای اسلامی، جلسهای برای استیضاح علیاصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش در حال برنامهریزی بود كه گفته میشود دو سؤال از ده سؤال نمایندگان مخالف مجلس دربارهٔ مجله نیمكت قرار بود پرسیده شود. مجله نیمكت یك روز قبل از تشكیل جلسهٔ استیضاح در 4 خرداد 1394 اعلام كرد كه «به دلیل مشكلات مالی» دیگر منتشر نخواهد شد.
پوریا عالمی در طول سالهای فعالیت مطبوعاتی خود، در زمینهٔ شعر و داستان نیز فعالیت كردهاست. او با رمان پنجره زودتر میمیرد نامزد دریافت جایزهٔ هوشنگ گلشیری شد. همچنین از او مجموعه شعرهایی منتشر شدهاست كه معاهدهٔ نوشیدن چای یكی از مشهورترین كتابهای شعر اوست. با این وجود عمدهٔ كتابهای منتشر شده از این نویسنده گردآوری ستونهای طنزی است كه در روزنامههای مختلف از او منتشر شدهاست.